Over Sorselegraniet is inmiddels het een en ander gepubliceerd. Deze tot voor enkele jaren onbekende kwartsarme granietsoort uit het verre noorden van Zweden, blijkt na de ontdekking als zwerfsteen in Oost-Drenthe niet zeldzaam te zijn.
Na publicatie in Grondboor en Hamer met daarbij een flink aantal foto's, kreeg
Sorselegraniet meer bekendheid onder zwerfsteenverzamelaars. Alleen
al in het Hondsruggebied zijn inmiddels meer dan vijftien zwerfstenen
van dit nieuwe gidsgesteente gevonden, waaronder enkele van zeer groot
formaat. Ook in Denemarken, op het eiland Als, zijn door Peter Hofstee uit
Kootstertille een tiental exemplaren gevonden.
Sorselegraniet - Zwerfsteen van Als (Dk.). Coll. Peter Hofstee - Kootstertille. |
Sorselegraniet - Zwerfsteen van Als (Dk.). Coll. Peter Hofstee, Kootstertille. |
Het herkennen van zwerfstenen is niet makkelijk. Vondsten van
gidsgesteenten beantwoorden weliswaar aan een of meer beschreven
typen, maar het aantal afwijkingen is vaak frustrerend groot. Voor
zwerfsteenliefhebbers is dit frustrerend en tegelijk ook een struikelblok, vooral in het begin.
Hoewel beschrijvingen van gidsgesteenten bij het determineren
onmisbaar zijn, zijn afbeeldingen essentieel. In de praktijk blijkt
dat men zijn vondsten eerst vergelijkt met fotoafbeeldingen, om
vervolgens, bij gebleken overeenkomsten, de beschrijving er
op na te slaan.
Het artikel in Grondboor en Hamer vormde de opstap naar het bekend
worden van Sorselegraniet als zwerfsteen in ons land en deze graniet
niet alleen. Uit de ruime omgeving van de plaats Sorsele, in het zuiden van Zweeds
Lapland, zijn dankzij fotovergelijkingen en beschrijvingen nog andere
herkenbare gidsgesteenten opgedoken. Ik noem in dit verband
Edefors-, Avaviken, Adak- en Linagraniet. Ook van deze soorten zijn
inmiddels zwerfstenen gevonden. Zelfs in het uiterste noorden van
Zweden, in de provincie Norrbotten, komen herkenbare graniettypen
voor (Vassijauregraniet). Van deze op grijze Revsundgraniet gelijkende Vassijauregraniet is hoogstwaarschijnlijk in het Oostdrentse Hondsruggebied bij Borger ook een zwerfsteen gevonden.
Edeforsgraniet (Norrlandgraniet) - Zwerfsteen van Borger (Dr.). |
Avavikengraniet (Norrlandgraniet) - Zwerfsteen van Valthe (Dr.). |
De mogelijkheid van zwerfsteenvondsten uit dit noordelijke gebied
wordt begrijpelijker, als we naar het huidige reliëf en afwateringspatroon in Noord-Zweden kijken. Beide zijn naar de Botnische Golf
gericht. In de ijstijd fungeerde deze zeearm, samen met de Oostzee,
als een grote glijbaan, waarlangs enorme massa's landijs zuidwaarts
bewogen. Het huidige reliëf in Noord-Zweden is ontstaan als gevolg
van tektonische opheffing en glaciale erosie..
Linagraniet en Vassijauregraniet zijn een tweetal granietsoorten die
in de provincie Norrbotten voorkomen. Vassijauregraniet vormt een
buitenbeentje, omdat deze granietsoort een voorkomen heeft in de uiterste
noordwestpunt van Zweden, tegen Noorwegen aan. Niettemin was
het een verrassing, dat recentelijk van Linagraniet meerdere zwerfstenen
zijn gevonden. De meeste vondsten komen van het middendeel en de zuidelijke Hondsrug,
maar ook het Hoge Veld bij Norg (Zeijenrug) leverde een vijftal
zwerfstenen op, waaronder drie porfierische en twee gelijkkorrelige
Linagranieten. De porfierische variant van Linagraniet is in het
Hondsruggebied als zwerfsteen niet zeldzaam.
Linagraniet - Zwerfsteen van het Hoge Veld, Norg (Dr.). |
Linagraniet, detail - Zwerfsteen van het Hoge Veld, Norg (Dr.).De kaliveldspaten tonen deformatieverschijnselen in de vorm van donkere, parallel verlopende scheurtjes. deze zijn gevuld met kwarts. |
In veel gevallen moeten we het bij deze nieuwe gidsgesteenten doen
met enkele gesteentemonsters en (summiere) beschrijvingen, die
vaak gebaseerd zijn op een of twee typen. Van Sorselegraniet
bleek uit de verzamelde gesteentemonsters, dat deze graniet
bijzonder variabel is. Zowel in kleur als in structuur bestaan er
flinke verschillen en talloze overgangen. Dit laatste kenmerkt ook
de overige Norrlandgranieten uit Noord-Zweden. De meeste typen zijn met allerlei overgangen met elkaar verbonden en gaan soms onmerkbaar in elkaar over. Het is dan ook zeer de vraag of allerlei door Zweedse geologen bij terreinverkenningen benoemde lokale gesteenten wel geschikte gidsgesteenten vormen.
Voor elk type gidsgesteente geldt dat deze een zekere variatiebreedte bezit. Neem bijvoorbeeld Smålandgraniet in
Zuid-Zweden. Van deze graniet zijn een aantal gidsgesteenten
beschreven, die, als het er op aankomt, niet makkelijk van elkaar
te onderscheiden zijn. Niet voor niets wordt van Smålandgranieten
gezegd dat het 'soldaten uit hetzelfde regiment' zijn. Met andere
woorden, de onderlinge verschillen zijn gering en worden door
verzamelaars ook nog eens verschillend beoordeeld. Soms leiden
ze tot namen als Jungfrun- of Virbograniet, bij twijfel wordt volstaan
met de aanduiding Smålandgraniet.
Andere Smalandgranieten, zoals rode en grijze Vaxiögraniet, die al sinds jaar en dag als gidsgesteente in de boeken vermeld staan, maken hun status van gidsgesteente niet waar. Het zijn in feite niet meer dan verzamelnamen voor een flink aantal verwante graniettypen. Beter is het deze allemaal de naam Smalandgraniet te geven.
Jungfrungraniet - Zwerfsteen van Mücheln (Plön), Dld. |
Virbograniet - Zwerfsteen van Nijbeets (Fr.). |
Een derde voorbeeld tenslotte is Filipstadgraniet. In Midden-Zweden neemt
deze graniet, verspreid over een aantal voorkomens, een groot
oppervlak in. Het aantal typen Filipstadgraniet is dienaangaande
groot. Weliswaar bezitten alle typen een of meer gemeenschappelijke kenmerken, maar
de getoonde verschillen zijn niettemin aanzienlijk. Het vereist enige ervaring om
afzonderlijke typen Filipstadgraniet te herkennen.
Eigenlijk komt het vrijwel nooit voor dat een gidsgesteente
zo constant is in zijn kenmerken, dat deze ook over een groter areaal
hetzelfde uiterlijk blijft behouden. Bij het verzamelen van zwerfstenen
moeten zwerfsteenliefhebbers hiermee rekening houden. Het
beschreven type met foto dient als richtpunt om andere, vergelijkbare,
maar iets afwijkende typen te kunnen herkennen.
Filipstadgraniet - Zwerfsteen van Werpeloh (Dld.). |
Filipstadgraniet - Zwerfsteen van Werpeloh (Dld.). |
Als men de variatiebreedte onder gidsgesteenten als een probleem
ziet, dan lijden Norrlandgranieten uit Noord-Zweden zeker aan dit
euvel. De onderlinge verschillen zijn soms vrij groot, maar overgangen tussen de graniettypen zijn talrijk. Linagraniet neemt in de Zweedse provincie Norrbotten en in Noord-Finland een areaal in van meer dan 26.000 km2, verspreid over talrijke kleine en grotere
voorkomens. Het is niet meer dan logisch dat een dergelijk gesteentetype, op plaatsen
waar hij ontsloten is, telkens een (iets) ander uiterlijk bezit en vaak ook een
iets andere samenstelling. Dit laatste blijkt ook uit de geologische literatuur.
Zwerfsteenverzamelaars zullen zich bij het herkennen van
gidsgesteenten op een gemiddeld beeld moet instellen, waarbij het
niet wenselijk is een afwijkend type per definitie af te wijzen. Natuurlijk,
het vergelijken en beoordelen van gesteenten is anders dan het benoemen van bloemen, vogels
en insecten. Bij deze laatse liggen de kenmerken vast. Ondanks dat
we bij gesteenten andere criteria hanteren, leert ervaring dat na het
vinden van een gidsgesteente, het herkennen van enigszins afwijkende typen
een stuk eenvoudiger is.. Klaarblijkelijk is de inprent na het vinden van een tot dusver onbekend gidsgesteente
van grote invloed bij het herkennen van andere, vergelijkbare zwerfstenen.
Onderstaande foto's van rode Oostzeeporfier laten zien hoe sterk sommige zwerfstenen van het hoofdtype kunnen afwijken.
Rode Oostzeekwartsporfier - Zwerfsteen van Ellertshaar (Dr.).Normale, dichte vorm die in het Hondsruggebied het meest wordt aangetroffen. |
Rode Oostzeekwartsporfier - Zwerfsteen van Ellertshaar (Dr.).Ignimbrietisch type met talrijke slierten en hoekige gesteentefragmenten. |
Rode Oostzeekwartsporfier - Zwerfsteen van Ellertshaar (Dr.).Ignimbrietisch type met ingesloten, donkere gesteentefragmenten en talrijke fiamme (= donkerder streepjes). |
Rode Oostzeekwartsporfier - Zwerfsteen van Ellertshaar (Dr.).Vulkanische breccie met tal van gesteentefragmenten, waaronder bruine Baltische kwartsporfier (bovenaan en rechts). |
Dit laatste gaat zeker op voor Sorselegraniet. Frisse, onverweerde
Sorselegranieten zijn door hun karakteristieke structuur en sombere
kleuren niet moeilijk te herkennen. De vondst, vorig jaar in Denemarken,
van een tiental Sorselegranieten door Peter Hofstee, een zwerfsteen-
verzamelaar uit Kootstertille (Fr.), illustreert dit. Maar hoe zit dit in
Drenthe en dan vooral in het Hondsruggebied?
Fris uitziende zwerfstenen, zoals aan de stranden in Denemarken,
liggen op de Hondsrug niet voor het oprapen. Hondsrugkeien zien er
anders uit en hebben ook een andere geschiedenis. De 140.000 jaren,
die sinds hun komst zijn verlopen, hebben hun sporen op de stenen
nagelaten. Enigzins fris ogende zwerfstenen komen alleen te voorschijn
uit bouwputten en zandzuigerijen. Stenen die in keileem opgesloten waren,
hebben vaak hun oorspronkelijke kleur behouden en zijn daarom vrij
makkelijk te herkennen. Sterker nog: Sommige zwerfsteensoorten hebben
door een lichte verwering zelfs aan duidelijkheid gewonnen. Ålandrapakivi
met zijn ringetjesstructuur toont zijn witte plagioklaasringen het duidelijkst
als deze uit ontkalkte, enigszins verweerde keileem te voorschijn komt.
Dezelfde zwerfsteen uit onverweerde kalkrijke keileem, zoals op het
noordeinde van de Hondsrug, is in droge toestand niet makkelijk als
rapakivi te herkennen.
Alandrapakivi, onverweerd - Zwerfsteen van Als (Dk.).In onverweerde toestand kleurt plagioklaas donker grijsachtig groen of grijsachtig blauw. |
Alandrapakivi - Keileem Gieten (Dr.).Door verwering tekent de plagioklaas duidelijk af tegen de roodachtige ondergrond. |
Tot dusver zijn Sorselegranieten, die in het Hondsruggebied gevonden
zijn, merendeels oppervlaktevondsten. De meeste zwerfstenen zijn
verzameld uit hopen akkerstenen. Het is bekend dat zwerfstenen uit
dit vondstmilieu vaak amper de moeite van het aankijken waard zijn.
Beginnende zwerfsteenverzamelaars kunnen er vrijwel niets mee. De
stenen zijn in de zandige, humeuze akkerbodems zo verweerd en vuil geworden, dat
het niet eenvoudig is vast te stellen met welk gesteente men
ueberhaupt te maken heeft. Behalve dat de stenen er onaantrekkelijk
uitzien, zijn gidsgesteenten slechts met moeite te herkennen.
Het feit dat zwerfstenen van Sorselegraniet in het Hondsruggebied niet bepaald
zeldzaam zijn, maar dat verzamelaars dit graniettype niet herkennen,
ligt aan het nietszeggende, verweerde uiterlijk van de zwerfstenen.
De buitenzijde van Sorselegraniet toont opvallend weinig kenmerken.
De stenen zijn overwegend bruinachtig of vuilgrijs tot grijsbruin van
kleur. Aan het verweerde oppervlak zijn, vaag zichtbaar, hoekig
begrensde of soms ietwat rhombisch, grijsachtige of geelbruine vlekjes
of putjes van plagioklaas op te merken. Verder zijn verspreid, eveneens
vaag zichtbaar, onregelmatig begrensde, donkere vlekken en vlekjes te
zien. Duidelijke korrelbegrenzingen ontbreken. Toch moeten deze
kenmerken, samen met het ogenschijnlijk ontbreken van kwarts, bij
zwerfsteenverzamelaars een belletje laten rinkelen.
Sorselegraniet - Zwerfsteen N34, Borger (Dr.). |
Sorselegraniet, detail - Zwerfsteen N34, Borger (Dr.). |
|
|
Sorselegraniet - Zwerfsteen van Borger-Ees (Dr.). |
Sorselegraniet, gepolijst oppervlak - Zwerfsteen van Borger-Ees (Dr.). |
Een voordeel zou kunnen zijn dat dat de bekende Venjanporfieriet van
het Gruvåsen-type uit Dalarne makkelijk voor een Sorselegraniet gehouden
kan worden. Beide zwerfsteentypen lijken aan de buitenzijde vrij veel
op elkaar. Het verschil is dat Venjanporfieriet geen kwarts bevat. Ook
lijken sommige granodiorieten van Oostbaltische herkomst, vanwege
kleur, korreling en talrijke hoekig begrensde, vuilgroene plagioklazen en
donkere mineralen eveneens op Sorselegraniet. Andersom geredeneerd
kunnen we stellen dat, als men granodioriet en Venjanporfieriet
herkent, het vinden van een Sorselegraniet niet ver meer is.
Onderstaande foto's van akkervondsten van Sorselegraniet geven een
indruk van het uiterlijk van dit gidsgesteente in verweerde toestand.
Doorgeslagen of gezaagd en gepolijst komt het ware (kleur)karakter
van Sorselegraniet te voorschijn.
Gezaagde en gepolijste Sorselegranieten
Sorselegraniet - Zwerfsteen van Valthe (Dr.). |
Sorselegraniet - Zwerfsteen van Exloo (Dr.). |
Sorselegraniet, grijs type - Zwerfsteen van Exloo (Dr.). |
Sorselegraniet, granofierisch type - Zwerfsteen van Borger (Dr.). |
Zo komen Sorselegranieten van de akker
Sorselegraniet - Keientuin, Borger (Dr.). |
Sorselegraniet, detail - Keientuin, Borger (Dr.). |
Sorselegraniet, bruin type - Zwerfsteen van Valthe (Dr.). |
Sorselegraniet, bruin type, detail - Zwerfsteen van Valthe (Dr.). |
|
|
Sorselegraniet, grijsbruin type - Zwerfsteen van Ees (Dr.). |
Sorselegraniet, grijsbruin type, detail - Zwerfsteen van Ees (Dr.). |
|
|
Sorselegraniet, granofierisch type - Zwerfsteen van het Hoge Veld, Norg (Dr.). |
Sorselegraniet, granofierisch type, detail - Zwerfsteen van het Hoge Veld, Norg (Dr.). |
|
|
Sorselegraniet - Zwerfsteen van Borger-Ees (Dr.). |
Sorselegraniet, detail - Zwerfsteen van Borger-Ees (Dr.). |
|
|
Sorselegraniet, bruin type - Zwerfsteen van Borger (Dr.). |
Sorselegraniet, bruin type, detail - Zwerfsteen van Borger (Dr.). |
|
|
Sorselegraniet, grijs type - Zwerfsteen van Borger (Dr.). |
Sorselegraniet, grijs type, detail - Zwerfsteen van Borger (Dr.). |
|
|
Sorselegraniet - Zwerfsteen van Borger-Ees (Dr.). |
Sorselegraniet, detail verweerd oppervlak - Zwerfsteen van Borger-Ees (Dr.). |
|
|
Sorselegraniet, in droge toestand - Zwerfsteen van het Hoge Veld, Norg (Dr.). |
Sorselegraniet, natgemaakt - Zwerfsteen van het Hoge Veld, Norg (Dr.). |
|
|
Sorselegraniet, donker type - Zwerfsteen van Valthe (Dr.). |
Sorselegraniet - Zwerfsteen van het Hoge Veld, Norg (Dr.). |
|
|
Sorselegraniet, door vewering gebleekt type - Zwerfsteen van Ees (Dr.). |
Sorselegraniet - Zwerfsteen van Borger (Dr.). |
|
|
Sorselegraniet - Keientuin, Borger (Dr.). |
Sorselegraniet, granofierisch type - Zwerfsteen van Borger (Dr.). |